2. Abdülhamit Dönemi ve Osmanlı
33 yıl boyunca süren 2. Abdülhamit döneminde Osmanlı Devleti’nde pek çok yenilikler yapılmış ancak Osmanlı Dönemi bu zamanlarda gerileme döneminde olduğu için büyük zorluklarla karşı karşıya kalmıştır. 2. Abdülhamit dönemi Osmanlı’da 1876 yılı ile 1909’u kapsayan döneme verilen isimdir. 1876 yılında Tersane konferansında alınan kararlar 2. Abdülhamit’in tahta geçmesinde etkili oldu. Özellikle Ahmet Mithat Paşa’nın bu konuda bizzat etkisinin bulunduğu bilinmektedir. Aynı zamanda 1. Meşrutiyet dönemi olan bu dönemde halkın yönetime katılabilmesi için atılan yeni adımlar ve Kanuni Esasi dönemin en önemli gelişmeleridir. 93 harbi yani Osmanlı ile Rus savaşı döneminde ise 1. Meşrutiyet sona ermiş bu savaşla İsdibdat dönemi başlamıştır.
İstibdat dönemi yani baskı ve sansür dönemi ile birlikte meclis feshedilmiştir. Bu dönemde devletin yönetim merkezi Yıldız Sarayı’dır. Bu dönemde padişah kendi otoritesini sağlamlaştırmak ve güçlendirmek için böyle bir adım atmıştır. Dönemin en önemli fikir akımı ise İslamcılık yani Ümmetçilik olarak bilinmektedir. Osmanlı’nın bu dönemde ekonomisinin kötü gittiği arıca Muharrem kararnamesi ile de tescil edilmiştir. Devletin ekonomik olarak çöküşte olmasını fırsat bilen Avrupalı ülkeler Duyunu Umumiye idaresini kurmuş ve bu durum Osmanlı’nın ekonomik bağımsızlığını büyük ölçüde tehlikeye düşürerek zarar vermiştir. Yönetim bir yandan bu kötü gidişi durdurmak ve gücünü arttırabilmek adına hafiyelik teşkilatı kurmuştur. Ermenilerle mücadele edebilmek için Hamidiye alayları yine atılan yeni adımlardan birisidir.
İstibdat döneminin ardından 2. meşrutiyet dönemi ilk kez çok partili hayat ile gündeme gelmiştir. Baskı ve sansür ile idame ettirilen devlet anlayışının yanı sıra daha demokrat bir yönetim anlayışı istenmiş böylece 2. meşrutiyet dönemi resmi olarak ilan edilmiştir. 31 mart isyanı ise bu dönemde kötü gidişatı durdurabilmek adına Selanik’ten gelen bir grup askeri içinde barındırmaktadır. Mustafa Kemal Atatürk ilk olarak burada tarih sahnesine çıkmıştır. İkinci Abdülhamit 1909 yılında Mebusan meclisi kararıyla tahttan indirilmiştir. 2. Abdülhamit döneminde Kıbrıs geçici olarak İngiltere’ye bırakılmış ve ardından Kıbrıs tamamen kaybedilmiştir. Ayrıca Sırbistan, Karadağ, Romanya’da bu dönemde kaybedilmiştir.
